-
1 διά-δοχος
διά-δοχος, etwas für einen Andern übernehmend, τῶν σῶν πόνων Aesch. Prom. 1029; ablösend, abwechselnd, ἔργοισι δ' ἔργα διάδοχ' ἀντιλήψεται Eur. Andr. 743; vgl. Hec. 588; κακὸν κακῷ διάδοχον Andr. 804; auch c. gen., ὦ φέγγος ὕπνου διάδοχον Soph. Phil. 867; vgl. Eur. Suppl. 71, διάδοχοι ἐφοίτων, sie gingen abwechselnd ans Werk. Häufig ὁ, subst., der Nachfolger in einem Amte, δ. γενόμενος Μεγαβάζῳ τῆς στρατηγίης Her. 5, 26, der Nachfolger des Meg. in der Feldherrnwürde; wie διάδοχος Κλεάνδρῳ Xen. An. 7, 2, 5; τῆς ναυαρχίας Thuc. 8, 85; vgl. Plat. Phil. 19 b; οἱ διάδοχοι, Plut. u. A., bes. die Nachfolger Alexanders des Großen. – Dah. δόμων Eur. Alc. 655, Erbe; τῆς οὐσίας Is. 7, 14; οἰκίας Dion. Hal. 6, 69, d. i. Nachkomme; λόγων, von den Schülern des Epicur, Sp.
-
2 διάδοχος
διάδοχ-ος, ον,A succeeding a person in a thing:1 c. dat. pers. et gen. rei, δ. Μεγαβάζῳ τῆς στρατηγίης his successor in the command, Hdt.5.26, cf. 1.162, etc.; θνητοῖς.. διάδοχοι μοχθημάτων succeeding them in, i.e. relieving them from, toils, A.Pr. 464, cf. 1027;σοι τῶνδε διάδοχος δόμων E.Alc. 655
.2 c. gen. rei only, δ. τῆς Ἀστυόχου ναυαρχίας succeeding to his command, Th.8.85;δ. τῆς κληρονομίας Isoc.19.43
;τῆς φιλοσοφίας Epicur.Fr. 217
.4 c. dat. pers. only,δ. Κλεάνδρῳ X.An.7.2.5
: c. dat. rei,ἔργοισι δ' ἔργα διάδοχα E.Andr. 743
; κακὸν κακῷ δ. ib. 803; quasiact., λύπη.. δ. κακῶν κακοῖς bringing a succession of evils after evils, Hec. 588; ἀγὼν.. γόων γόοις ( γόων bis codd.)δ. Supp.72
(lyr.).5 abs., διάδοχοι ἐφοίτων they went to work in relays or gangs, Hdt.7.22, cf. Th.1.110: neut. pl. as Adv., in turn, E.Andr. 1200(lyr.).6 as Subst., οἱ Δ. the Successors of Alexander, D.S.18.42.b the lowest grade of court officials at Alexandria, OGI100.4, PAmh.2.36.5, PRyl.67.2 (both ii B. C.).d head of a school of philosophers,τῆς σχολῆς Phld.Ind.Sto.53
;δ. Στωικός IG3.661
, cf. 22.1009 (Epist. Plotinae).e a kind of gem, Plin.HN37.157.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > διάδοχος
-
3 διάδοχος
διά-δοχος, etwas für einen anderen übernehmend; ablösend, abwechselnd; διάδοχοι ἐφοίτων, sie gingen abwechselnd ans Werk. Häufig ὁ, subst., der Nachfolger in einem Amte, δ. γενόμενος Μεγαβάζῳ τῆς στρατηγίης, der Nachfolger des Meg. in der Feldherrnwürde; οἱ διάδοχοι, bes. die Nachfolger Alexanders des Großen; οἰκίας, Nachkomme; λόγων, von den Schülern des Epicur
Перевод: с греческого на все языки
со всех языков на греческий- Со всех языков на:
- Греческий
- С греческого на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий